'' EĞİTİMSİZ '' EĞİTİCİNİN MACERALARI !...

Kamu çalışma hayatında bir işi mesleki eğitimini alarak yapanlara MEKTEPLİ, eğitimini almadan yapanlara ise ALAYLI denir. İşte efendim ben, alaylı bir eğitimci oldum. Öğretmenlikle ilgili bir eğitim almadan, bir kamu kurumunun meslek lisesinde, 

işe başlar başlamaz; 

*** 7 farklı dersten, 

*** 1.-2.-3. sınıflar olmak üzere, farklı 11 öğretim programını, 

*** Haftada net 31 saat olarak vermekle görevli alaylı bir öğretmen...

*** Eğitimcilik ile ilgili hiçbir eğitim almadan...

*** Hiç deneyimsiz, staj falan yapmadan...

Olmaz olmaz demeyin...

Değerli eğitimciler böyle şey olamaz demesin... 

Memleketimizde Aziz Nesin’i rahmetle andıracak çok şeyler oluyor. Bu da onlardan bir örnek:

Yıl 1982. 15 yıl şef-teknisyenlik ve 4 yılda çalıştığım kamu kurumunun bir fabrikasında personel ve idari işler müdürlüğü yaptıktan sonra, kurumumun meslek lisesine, kendi isteğimle teknik dersler için öğretmen olarak atanıyorum. Yukarıda belirttiğim gibi, haftada çeşitli branşta çok ders ve haftada 31 saat ders görevi verilmek isteniyor. Benim gibi alaylı bir eğitimci olan okul müdürümüze - ki kendisi hukuk eğitimi almıştır, fakat bir teknik bir okulda, meslek lisesinde müdür görevindedir – itiraz ediyorum. Görevlendirilmek istediğim bazı dersler için yeterli olmadığımı beyan ediyorum...

Müdürümüz çok bilge bir eğitimci yaklaşımı ile:

 ‘’ – Öğrencilere bir şey vermesen de, başlarında dur. Yeter ki dersler boş geçmesin ‘’ diyor ve itirazlarımı dinlemiyor...

O zamanki yani 35 sene önceki bizim neslin görev anlayışı ve memuriyet terbiyesinde, fazla itiraz etmemek ve görevden kaçmamak inanışı söz konusudur.

Çaresiz icraata başlıyorum...

Burada bir parantez açayım. Milli Eğitim Bakanlığının tüm okullarında olduğu gibi, Endüstri Meslek liselerinde derslerin eğitim öğretim programları uzman eğitimciler tarafında yapılmıştır. Yine derslerle ilgili ders kitapları da vardır. Ama sözünü ettiğim meslek lisesinde özel bir teknik öğretim olduğu için, derslerin öğretim programları genel müdürlük teknik daireleri tarafından, eğitim ile ilgili yakından uzaktan ilgisi olmayan teknisyenler tarafından düzenlenmiştir. Eğitim programı özelliğinde değildir.

Başka...

Ders kitabı ve araç gereci bulunan dersleri uygulamak zor değildir efendim...

Ama benim görev aldığım okulda ve benim görevlendirildiğim derslerde ders kitabı ve notu olarak da hiçbir alt yapı, tek bir sayfa kaynak yoktu...Benden önce dersler, benim gibi alaylı fakat - geçici görevli -  teknisyenler tarafından verilmişti.

Ne yapacaksınız...

Vereceğiniz dersler ile ilgili bilgiler derleyecek, ders kitabı ve ders notlarınızı da oluşturacaksınız. Aynı zamanda da günde ortalama 6-7 saat, bazı günler 8-9 saat ders işleyeceksiniz...

Sonra...

Sonra da efendim, öğretmenlik ilmini kendiniz keşfedeceksiniz.

Nasıl verimli ve etkili ders anlatılır ?

Nasıl soru hazırlanır ve sınav yapılır ?

İnsan ve öğrenci psikolojisi.

Öğretmenin görevi, öğrencini hak ve sorumlulukları nelerdir ?

Bunları mum ışığında, ve el yordamı ile kendiniz öğreneksiniz, keşfedeceksiniz.

Bu nasıl olur efendim ? ...

Gençseniz, idealistseniz, öğretmenliği seviyorsanız olur efendim !...

Şöyle oldu:

İlk yıl. Her günün gecesi günde 7-8 saat – geceleri saat:03.00 – 04.00 lere kadar evde ertesi günü vereceğim 6-7 saat dersin kaynak metnini araştırdım, derledim yazdım, derse hazırlandım. 3-4 saat uykudan sonra sabahları saat:7.00 da kalkarak okuluma geldim, o dersleri uyguladım.

Sonraki 3-4 sene içinde görev aldığım tüm dersler için kaynak ders kitapları ve notlar oluşturdum...

Derslerin eğitim programlarını geliştirerek, eğitim tekniğine uygun yeni programları hazırladım.

Bu arada tüm yaz tatillerini çalışarak; ders kaynakları ve mataryellerini oluşturmak için değerlendirdim...

İşte efendim ben böyle öğretmen oldum...

Beni böyle çok zorlu yokuşa süren müdürümün söylediği gibi, ‘’ bir şey yapmadan, konu mankeni ve sürü çobanı gibi çocuklarımın başında duran bir öğretmen ‘’ olmadım efendim...

Bir şeyler yapmak, çocuklarıma bir şeyler vermek çabasında olan bir öğretmen oldum...

Ama işte o ilk senemi, günde 16-17 saat ders hazırlamak ve vermek için çabaladığım ilk senemi unutamıyorum...

Hele günde 8-9 saat ders verdiğim günleri...

Zihnen çok yorgun...

O zamanlar çok popüler olan Muhammet Ali Clay tarafından dövülüp hırpalanmış gibi fiziki olarak bitmiş ve tükenmiş...

Ama aynı oranda tarifi imkansız mutlu... 

Geleceğin gençlerine bir şeyler vermiş olmanın mutluluğu...

Bir insan olarak, başka insanlara en faydalı olmanın mutluluğu...

İşte ben böyle, Aziz Nesin'i rahmetle anacak, kamu kurumu komedi konusu uygulamalarına örnek bir deneyim yaşadım.

Çok zorlandım ama, kendi kişiliğime de olumlu katkılar yapan bir süreçte;

KENDİ KENDİME EĞİTİMİ VE EĞİTİMCİLİĞİ ÖĞRENDİM, KEŞFETTİM !...