Son günlerde elimden düşüremediğim bir kitap var elimde, Togan Yayıncılık yayını Ahmet Akgül'ün İNSANIN YOZLAŞMASI isimli eseri. Olağanüstü güzel ve ilginç. 469 sayfa hacminde olan bu kitabın 285. sayfasında başlayan ve zamanımızı ve yozlaşan insanını ele alan tüm yönleri ile işleyen bir bölüm var '' POSTMODERNİZM ''
Bu konunun başlangıcı ve kaynağı MODERNİZM ve ülkemizin son 40 - 50 yılında gündemi de bu... POSTMODERNİZM kelimesi de son 20 yıldır, sık sık karşımıza çıkmaya başladı. Bu konuyu anlayabilmek için önce modernizmi hatırlamak, anlamak gerekiyor.
Modernizm, batı dünyasından doğan ve orada doğan olumlu olumsuz her şey gibi bize de sirayet eden bir akım ve kavram. Bu akımın kaynağı batıda başlayan '' Aydınlanma hareketi '' ile ortaya çıkan materyalist ( maddeci ) ideoloji.
Bu akımla başta Avrupa olmak üzere batı ülkelerinde tüm gelenekler, manevi değerler bir kenara itilip, din, dolayısıyle tüm ahlaki değerler dejenere edilip, dışlanıyor. TAMAMEN MADDİ DEĞERLERE VE DÜNYEVİ MENFAAT VE ZEVKLERE DAYALI BİR YAŞAM başlıyor.
Batı kaynaklı tüm '' izm '' ekiyle sonuçlanan akımları isimlendiren terimlerin başına Postmodernizm gibi '' POST '' eki gelince karşı, zıt bir anlam kazanıyor. -- Postmodernizm -- güya '' modernizm karşıtı ''bir hareket anlamına ulaşıyor. Ama her iki kelimenin de kaynağı aynı. Gerçekte bir karşıtlık oluşmuyor. Yani bir yumurtayı sarıya boyayınca yumurta özelliğinde bir değişme olamayacağı örneğindeki gibi...
İnsanlar maneviyattan uzaklaşıyor, ruhları gerçek tatmin ve huzura kavuşamıyor.
Modernizmin insanlara getirdiği bunalım, Postmodernizm'le katlanarak büyüyor...
Sonuçta ne oluyor, biliyor musunuz ?
Almanya'nin bir kentinde zannederim Kölnd' de bir camide Müslümanlar bir vakit namazı kılıyor, 3-4 saf halinde. Arkada da -- arayış içinde oldukları anlaşılan -- onları bu ibadetlerinde merakla izleyen, namaz kılanların neredeyse iki katı Hristiyan Alman ilgi ile izliyor...
